Ω της απώλειας Θεοί
αν υπάρχετε·
Σκληροί
Ατάλαντοι
Τεμπέληδες
Της δημιουργίας καταστροφείς
Του κάλους αφοριστές
Του έρωτα σφετεριστές
Γιατί;
Άμυαλοι
Άλογοι
Γιατί;
Της κτιστής ύπαρξης κατάρα
Πώς νά ‘τανε μια φορά να μετρηθούμε
Κι απ’ τον πόλεμο τούτο
μαζί
να εξαφανιστούμε
Νά ‘ταν αυτή η μοίρα η δική σας
ένα να γίνει με τη δική μας
στο άπειρο
το τίποτα
το μηδέν στη στιγμή σας
το δικό σας θέλω να σας κατατρώει
Ω Θεοί της απώλειας
Αν
υπάρχετε…
Αφήστε μια απάντηση