Κατηγορία: Άσπρο-Μαύρο
-
Under control
Ποτέ μην προσπαθείς να είσαι καλύτερος από κάποιον άλλον. Πάντα να μαθαίνεις από τους άλλους και ποτέ να μην πάψεις να προσπαθείς να είσαι ο καλύτερος που μπορείς. Αυτό είναι κάτω από τον έλεγχό σου. Κι αν είσαι υπερβολικά κολλημένος, μπλεγμένος και ανήσυχος σε σχέση με πράγματα που δεν είναι κάτω από τον έλεγχό σου,…
-
-
Φθινοπωρινό Ναύπλιο 2021
Στα μέσα του Οκτώβρη, Ναύπλιο. Από τα πέντε αδέλφια η λήψη. Ο κόσμος λιγοστός, οι πιο πολλοί τουρίστες. Της μιας ημέρας επισκέπτες. Σε άσπρο μαύρο. Μετά τη βροχή. Κάτι φθίνει. Τι φθίνει;
-
Οι άυπνοι
Υπάρχουν άραγε ημεροφύλακες; ή μόνο νυχτοφύλακες υπάρχουν;Κι όμως η νύχτα είναι τόσο πιο ήμερη και ασφαλής!… Μόνο από κακά όνειρα κινδυνεύεις, μόνο από ένα μάγο φεγγάρι, ή μια ακόμα αϋπνία που σαν επίμονη ζητιάνα σου κολλά. Μακάρι να μπορούσα να κοιμάμαι τη μέρα, και όλη νύχτα να μένω ξύπνια και ήσυχη, ξαπλωμένη σε όσα έγιναν…
-
Αγναντεύοντας τη “Μήδεια”
Αγναντεύοντας στη θάλασσα την κακοκαιρία “Μήδεια” του Φλεβάρη του 2021 από την παραλία της πλάκας στο Δρέπανο
-
Ναύπλιο: 30 ασπρόμαυρες φωτογραφίες “καραντίνας”
Ναύπλιο ημερολόγιο καραντίνας Νοεμβρίου Δεκεμβρίου 2020. Δεύτερο “κύμα” Covid-19… Μέσα από 30 ασπρόμαυρες φωτογραφίες καταγραφή μίας γκρίζας πραγματικότητας που φαίνεται πως οδεύει στο τέλος της.
-
Η “ηθική” (εκ φύσεως) “εντροπία”
Πουθενά στη φύση δεν υπάρχει ένα “κλειστό σύστημα” του οποίου η κατάσταση δεν θα τείνει προς το χειρότερο, αν δεν του “προσφέρεις” ενέργεια απ’ έξω… Όσο τέλειο κι αν είναι, η “μοίρα” του είναι να καταστραφεί. Το ίδιο είναι και η “ηθική εντροπία”. Πώς είναι δυνατόν η ανθρώπινη ψυχή να βρίσκεται πάντα σε μία κατάσταση…
-
Έρεβος, νύχτα και θάνατος ή έρως;
Δε γνωρίζω γιατί έκανα αυτό το κλικ. Αυτή τη φωτογραφία. Ίσως τυχαία. Τις περισσότερες φορές “βλέπω” μια “σπαρακτική” μοναξιά (του φωτογράφου) που πάντα μα πάντα θέλει να δει και μια ομορφιά παράλληλα, εντέχνως συγκεκαλυμμένη. Κάποιοι “είδαν” το “ένα”, κάποιοι το “άλλο” και κάποιοι και τα “δύο”… “… Εντοσούτω όσον αθώος και αν ήμην, η περιέργεια…
-
Οι Θεοί της απώλειας
Ω της απώλειας Θεοί αν υπάρχετε· Σκληροί Ατάλαντοι Τεμπέληδες Της δημιουργίας καταστροφείς Του κάλους αφοριστές Του έρωτα σφετεριστές Γιατί; Άμυαλοι Άλογοι Γιατί; Της κτιστής ύπαρξης κατάρα Πώς νά ‘τανε μια φορά να μετρηθούμε Κι απ’ τον πόλεμο τούτο μαζί να εξαφανιστούμε Νά ‘ταν αυτή η μοίρα η δική σας ένα να γίνει με τη δική…
-
Ω εσύ ύπαρξη…
Ω εσύ ύπαρξη τη δική μου έκανες πάλι νοητή˙ ομορφιά μου Κι ας ξέρω από την αρχή ακόμα, ετούτο τον θάνατο τον δικό μου στη φυγή, στην ανυπέρβλητη, της αλήθειας… Αναμετρώμαι με τον θάνατο ετούτο συστρέφομαι σαν της οχιάς τον σφιχτό εναγκαλισμό σαν της ίδιας την πονηρία τον πεθαμένο παριστάνω να μην τελειώσει… Μα δεν…
-
Όλα αυτά που δεν βλέπεις
Δεν είναι εύκολο να γράψει κανείς κάτι για μία φωτογραφία πόσο μάλλον όταν αυτή είναι για τον δημιουργό “ιδιαίτερη”. Και δεν θα γράψω τίποτα παρά μόνο πως καλό είναι να μην “τραβάμε” ό,τι βλέπουμε αλλά και αυτά που δεν βλέπουμε. Και αφήνω το θεατή να δει αυτό που αυτός θέλει να δει, αν το δει…
-
Γνωριμίες…
Στου ευκαλύπτου τα ριζά, στς ερημιές του λιμανιού του έρωτος της δύναμης, της αναζήτησης πεταμένο σκισμένο