Κατηγορία: Άσπρο-Μαύρο
-
Κόντρα στη βαρύτητα
Κόντρα στους νόμους της βαρύτητας μια σταγόνα ακολουθεί τη δική της διαδρομή. Στα χιόνια κάπου στη Νεστάνη, Φεβρουάριος 2019
-
Γραμμές, δρόμοι και προσευχή
Όλα είναι δρόμος (λένε). Εγώ στέκομαι στις ασυνέχειες. Στα σημεία. Στις καμπές. Εκεί που νομίζεις όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν. Μάλλον δύσκολη η καμπή. Αν κρίνω από το προσκυνητάρι… Πάμε να δούμε που βγάζει ο δρόμος; Ας το αφήσουμε καλύτερα, δεν έχουμε και αλυσίδες στο αμάξι. Ανασφάλεια. Αλλά την επόμενη φορά θα πάω.
-
Αγκαλιά, προστασία, γέννηση
Εκεί που δεν το περιμένεις ανακαλύπτεις μία μικρή νέα ζωή, αψηφά ακόμα το κρύο του χειμώνα που δεν λέει να μας εγκαταλείψει. Τέλη Γενάρη στο Ναύπλιο, στην παραλία.
-
Μετά τον Φοίβο
Στις “μπανιέρες” στο Ναύπλιο, στην εκπνοή της κακοκαιρίας “Φοίβος”. Ο φοῖβος ως «καθαρός και αγνός»
-
Καυσόξυλα
Καυσόξυλα εν αναμονή μεταμόρφωσης σε στάχτη. Χλωρά. Κατακόκκινα του ευκάλυπτου σάρκα. Έγιναν σε αποχρώσεις του γκρι, της στάχτης, του κάρβουνου το χρώμα του να θυμίσουν. Εκεί θα καταλήξουν.
-
-
Η τέχνη του να φεύγεις
Έρωτας είναι η τέχνη του να φεύγεις έτσι, που η σφαγή που θα νιώθεις να είναι πολύ πιο σφαγερή από τη σφαγή που νιώθει ο σύντροφος που αφήνεις. Αν εκείνος πονάει τρείς, εσύ να πονέσεις εννιά. Δ. Λιαντίνης
-
Ασπροτσικνιάς (και το ψάρι)
Η στιγμή πριν το πέταγμα του ασπροτσικνιά στον βάλτο και το ψάρι που έκοψε για λίγο την ανάσα του.
-
Το ανύπαρκτο πριν
Γέμισα ένα βαρύ τσουβάλι λέξεις ποίημα να (σου) γράψω τίποτα δε θυμήθηκα από το ανύπαρκτο πριν μαζί σου που μού ‘μαθες να μη το μετρώ στη λήθη του να σβήνει απάνω κομμένα τα φτερά (μου) χτυπάνε και -απρόσμενα- πετώ ! τίποτα δε γύρεψα και δε ζητώ μα το όλο της ψυχής (σου) είδα, μου τό…
-
-
-
Το Παλαμήδι σε άσπρο – μαύρο (Gallery)
Σύντομη επίσκεψη στο κάστρο Παλαμήδι στο Ναύπλιο την παγκόσμια ημέρα μνημείων. 18 Απριλίου 2017.